6 ریزمغذی موثر در جلوگیری از ریزش مو - ساری فان

مو یک فیلامنت پروتئینی است که از فولیکول های موجود در پوست می روید. اگرچه مو یک بافت مرده است اما فولیکول های مو سلول های زنده هستند که رشد و سلامت مو وابسته به سلامت این سلول ها است. فولیکول ها همچون هر سلول زنده ای احتیاجمند دریافت مواد مغذی هستند؛ بنابراین کمبود مواد مغذی رشد و سلامت مو را تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه تا به حال مطالعات متعددی در مورد رابطه سوءتغذیه، به خصوص کمبود انرژی و پروتئین با ریزش مو اجرا شده است اما مطالعات در مورد کمبود هر یک از مواد مغذی در افراد سالم هنوز کافی نیست.

ویتامین E

مطالعات رابطه معنی داری بین طاسی و استرس اکسیداتیو نشان داده اند؛ به طوری که در افراد مبتلا به طاسی معمولا ظرفیت آنتی اکسیدانی به خصوص در پوست فرق سر نسبت به سایر افراد پایین تر است. در یک کارآزمایی بالینی دریافت روزانه 100 میلی گرم مشتقات ویتامین E در بیماران مبتلا به ریزش مو به مدت 8 ماه سبب افزایش تعداد مو در مقایسه با گروه دارونما شد.

ویتامین های گروه B

- کمبود بیوتین یا ویتامین B7 با درماتیت (التهاب پوستی)، ریزش مو و طاسی ارتباط دارد. اگرچه تا به حال هیچ کارآزمایی بالینی به آنالیز اثرات مکمل کمک با بیوتین بر درمان ریزش مو نپرداخته است اما، تامین احتیاج روزانه این ویتامین در پیشگیری از ریزش مو موثر است.

- کمبود شدید نیاسین یا ویتامین B3 سبب بیماری پلاگر می گردد. ورم ها، زخم های پوستی و ریزش مو از عوارض اصلی این بیماری است. دریافت کافی این ویتامین برای سلامت پوست و مو ضروری است. در یک مطالعه دریافت خوراکی مشتقات نیاسین در افزایش رشد مو در زنان مبتلا به طاسی موثر بود.

- کمبود اسیدفولیک یا ویتامین B9 می تواند ساخت کلاژن موجود در پوست و مو را دچار اختلال کند. کلاژن یک پروتئین سه رشته ای و فراوان ترین پروتئین بدن انسان است. اسیدفولیک در تکثیر DNA نقش دارد. سلول های پوست و مو تکثیر سلولی زیادی دارند. اسیدفولیک با انتقال گروه متیل در ساخت اسیدآمینه های گوگرددار در ساختار کلاژن نقش دارد.

- کمبود کوبالامین یا B12 می تواند سبب سفیدی مو گردد. به گونه ای که مصرف اندازه کافی از این ویتامین سبب مشکی شدن موهای سفید ناشی از کمبود این ویتامین می گردد.

روی

براساس پژوهش های اجرا شده، کمبود روی احتمالا از دلایل ریزش مو است و روی در درمان ریزش مو در افراد دچار کمبود این ماده معدنی و حتی بدون کمبود می تواند موثر باشد. این فرض وجود دارد که اثربخشی مکمل کمک با روی در ریزش مو در افراد غیرمبتلا به کمبود روی، این باشد که هنوز کمبود شاخص نشده است. روی به عنوان کوفاکتور متالوآنزیم ها تقریبا در تمام فرآیندهای متابولیسمی بدن نقش دارد و روی رشد مو نیز موثر است.

روی بعلاوه نقش عملکردی مهمی در چرخه فولیکول های مو ایفا می نماید. در یک کارآزمایی بالینی بر روی افراد مبتلا به طاسی منطقه ای با غلظت سرمی پایین روی، مکمل کمک روزانه با 50 میلی گرم گلوکات روی به مدت 6 هفته سبب افزایش غلظت سرمی روی و درمان طاسی 60 درصد بیماران شد.

مس

مس همچون روی کوفاکتور بسکمک از آنزیم های دخیل در متابولیسم فعالیت های بدن از جمله آنزیم لیزیل اکسیداز است که در ساخت کلاژن نقش دارد. مس بعلاوه نقش اساسی در افتراق و تکثیر سلول های پاپیلا پوستی ایفا می نماید. این سلول ها فیبروبلاست های اختصاصی بوده که نقش مهمی در رشد فولیکول های مو ایفا می نمایند.

آهن

مطالعات متعددی رابطه بین کمبود آهن و ریزش مو را آنالیز نموده اند. تقریبا بیشتر این مطالعات بر روی خانم ها اجرا شده و تاکید بر ریزش مو با آسیب دائمی غیرفولیکولی (noncicatricial) دارد. این احتمالات وجود دارد که کمبود آهن با طاسی منطقه ای، آندروژنی، طاسی کامل فرق سر و ریزش مو منتشر مرتبط باشد.

براساس پژوهشی که روی زنان و مردان مبتلا به ریزش مو با آسیب دائمی فولیکولی و غیرفولیکولی صورت گرفت، طول دوره درمان ریزش مو در افراد مبتلا به کمبود آهن طولانی تر از سایر افراد بود. بنابراین کم خونی ناشی از فقر آهن باید درمان گردد. هنوز علم نتوانسته است به طور قطع رابطه بین کمبود آهن و ریزش مو را به اثبات برساند، اگرچه در بسکمک از مطالعات این رابطه مشاهده شده است.

اسیدهای آمینه

بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، نقش اسیدهای آمینه ضروری در آنمی به خوبی شناخته شده است، اما اثر احتمالی آن ها بر رشد مو تا به حال آنالیز نشده است. با توجه به ذخایر اسیدهای آمینه معمولا احتمال کمبود کم است البته در این مورد اسید آمینه لیزین مستثنی است.

با توجه به زیست دسترسی پایین این اسیدآمینه در مواد غذایی، احتمال کمبود آن وجود دارد. در زمان کمبود، بدن اولویت را تامین احتیاج بافت های ضروری قرار می دهد و بافت های غیرضروری نظیر فولیکول های موی سر حذف می شوند. لیزین نقش مهمی در برداشت روی و آهن ایفا می نماید.

در زنان مبتلا به کم خونی فقر آهن مکمل کمک روزانه با 1.5 تا 2 گرم لیزین همراه با آهن به طور معنی داری غلظت فریتین را افزایش داد. سیستین و متیونین اسیدهای آمینه تامین نماینده سولفور مورد احتیاج بدن هستند. سولفور ماده اصلی تشکیل دهنده پوست و مو است و سبب استحکام آن ها می گردد. به همین علت این دو اسید آمینه به اندازه زیاد در پروتئین های تشکیل دهنده بافت مو و پوست یافت می شوند و کمبود آن ها استحکام و سلامت این بافت ها را به مخاطره می اندازد.