کشف یک مجتمع تفریحی 1800 ساله با امکانات حیرت انگیز! - ساری فان

خبرنگاران | این سازه متشکل از دو گذرگاه سرپوشیده ایوان دار به طول 19 متر است که بازوان یک U را شکل می دهند. بیش از 20 اتاق در این گذرگاه وجود داشته است، از راهرو ها گرفته تا فضای زندگی با شومینه ها و کف های گچی. نُه اتاق جزو حمام های باستانی بودند. پنچ اتاق دارای سیستم گرمایش زیرزمینی هستند و بسیاری از توده های کاشی های مربع که از کف پشتیبانی می کنند هنوز سرجای اصلی خودشان و در شرایط عالی هستند.

به گزارش خبرنگاران ؛ در فضای خالی میان گذرگاه ها دو سازه مستطیلی هست که احتمالاً جزو باغ بودند. یکی از آن دو، حوضچه یا چشمه بوده است. دو لوله آب تحت فشار هم پیدا شدند که یا حوضچه را پُر می کردند یا ذخیره آب را تامین می کردند.

باستان شناسان گچ های رنگی مزین به موتیف های گلدار را هم کشف کرده اند. برخی رنگ دانه های بکاررفته در این تزیینات از جمله آبیِ شبیه آبی مصری نادر هستند. شمار زیاد اتاق ها، ساختار آنها، غنای تزیینات، دو گذرگاه بزرگ، شبکه هیدرولیک و عناصر باستان شناسی کشف شده (سرامیک ها، بلوک های معماری، ظروف مسی و غیره) دو تفسیر احتمالی دارند: این بقایا یا متعلق به یک شخصیت ثروتمند بوده یا متعلق به یک مجتمع آبگرم عمومی هستند!

این مجتمع باستانی در 100 متری Porte de Mars کشف شد؛ یک طاق نصرت قرن سومی که عریض ترین طاق رومی بجامانده است. نام این طاق برگرفته از معبد مارس مجاور آن و یکی از چهار دروازه تاریخی در دیواره های شهر بوده است. این مکان در قرن سوم بسیار مجلل بود، اما با آغاز قرن چهارم، به حال خود رها شد و از ساختمان های آن برای انباشت مصالح ساختمانی بازیافت شده استفاده شد. شاید دلیل این تغییر، ساخت و ساز دیواره های رنس در قرن چهارم بوده است. از این محله به مدت 1400 سال بعد برای کشاورزی استفاده شد و تا پایان قرن هجدهم به یک ناحیه پرجمعیت تبدیل شد.

رنس در عصر رومی، حدود سال 80 پیش از میلاد، با نام Durocortorum تاسیس شد. این شهر مرکز رِمی (Remi) بود؛ بلژیکی هایی که در جنگ های گالیک (51-58 پیش از میلاد) متحدان سزار شدند و شهرشان تحت حاکمیت رومی بسیار شکوفا شد. این شهر در اوج دوران شکوفایی خود 30000 نفر را در خود جای می داد و یکی از پرجمعیت ترین شهر های شمال آلپ بود.

مترجم: زهرا ذوالقدر