ابتکار پژوهشگران سوئیسی برای شخصی سازی بیهوشی - ساری فان

به گزارش خبرنگاران و به نقل از نیوزبریک، بیهوشی ممکن است یک علم دقیق باشد اما هنوز به طور کامل شخصی سازی نشده است. متخصصان بیهوشی، از روش های گوناگونی برای محاسبه دوز درست برای بیمار، پژوهش های بالینی، پایگاه داده پزشکی و آنالیز های آزمایشگاهی استفاده می نمایند. در هر حال، هر شخص به صورت متفاوتی نسبت به روش های بیهوشی واکنش نشان می دهد و تا پیش از تجویز کردن ماده بیهوشی، راهی برای آگاهی از واکنش وجود ندارد.

شخصی سازی دوز مصرفی

بیماران در حال حاضر براساس واکنش خود، دوزهای اضافی بیهوشی را طی جراحی دریافت می نمایند. نقش متخصصان بیهوشی این است که مطمئن شوند بیمار خیلی زود به هوش نمی آید اما باید از کمترین میزان داروها استفاده نمایند.

دوزهای اضافی، بدون آگاهی در خصوص میزان واقعی دارو در بدن بیمار تجویز می شوند.

پژوهشگران موسسه پلی تکنیک فدرال لوزان(EPFL) با همکاری بیمارستان دانشگاه لوزان(CHUV) و دانشگاه پلی تکنیک تورین(Polytechnic University of Turin) برای حل کردن این مشکل، سیستمی ابداع نموده اند که می تواند میزان پروپوفول(Propofol) را در بیماران هنگام جراحی اندازه گیری کند و براساس آن به تنظیم دوزهای مصرفی بپردازد.

ساندرو کارارا(Sandro Carrara)، از پژوهشگران این پروژه گفت: دانشمندان سال هاست سعی دارند تا حسگرهایی را ارائه دهند که بتوانند تراکم ترکیبات خون را در بیماران بیهوش فورا اندازه گیری نمایند. بدین ترتیب، پزشکان می توانند دوزها را شخصی سازی نمایند.

سرنگ هوشمند

ابزار این گروه پژوهشی، به یک سرنگ عظیم شباهت دارد. سوزن آن حاوی الکترودهای حسگر است که تراکم پروپوفول خون بیمار را اندازه گیری می نمایند. تجهیزات حسگرها نیز در یک جعبه کنترل مرکزی قرار دارند. آنالیز حسگرها با استفاده از هوش مصنوعی صورت می گیرد.

اندازه گیری دقیق به لطف یادگیری ماشینی

کارارا ادامه داد: دلیل سخت بودن اندازه گیری پروپوفول این است که تمایل دارد به نوک سوزن بچسبد و نتایج را تحریف کند. پروپوفول، یکی از بهترین داروهای بیهوشی موجود است اما دریافت کردن دوز مناسب آن می تواند پیچیده باشد. بنابراین، یک سیستم با کاربرد ساده که می تواند تراکم پروپوفول را در اتاق عمل کنترل کند، گام عظیمی در جراحی و مراقبت های ویژه به شمار می رود.

پژوهشگران، دقت ابزار خود را به واسطه آزمایش آن روی نمونه های خون انسان تایید نموده اند. مرحله بعدی این پژوهش، انجام دادن آزمایش ها درون بدن است.

این پژوهش، در مجله IEEE Transactions on Biomedical Circuits and Systems به چاپ رسید.