هافمن؛ سال جاری از اولین جشنواره مردمی هنر زنده است حمایت کرد - ساری فان

با توجه به وضعیتی که امروز شاهدش هستیم (محدودیت های کرونا و معضلاتی که به خاطر کرونا برای هنر پیش آمده) از صنعت چگونه باید برای برون رفت از مسائل یاری گرفت؟

اولا من در عرایضم در ابتدا تشکر کنم از اینکه جشنواره هنر زنده است امکانی را ایجاد نموده که زنجیره ای بین صنعت و هنر شکل بگیرد که این باعث می گردد اهالی هنر و صنعت بیشتر باهم آشنا شوند و بیشتر با هم تعامل داشته باشند. در مورد سوال شما، در برخی محدودیت ها یک سری اتفاقاتی می افتد و کارهایی انجام می گردد که این کارها، کارهای نو و جذابی از آب درمی آیند. از جمله در بحث کرونا ایجاد یک سری محدودیت ها و بوجود آمدن پاندمی سلامت باعث شد برخی از کسب و کارها به فکر تعاملاتی با دیگر کسب و کارها و دیگر فنون و هنرها بپردازند. برخی از برندها از این موقعیت استفاده می نمایند و برخی برندها استفاده نمی نمایند. آن برندهایی که از این ظرفیت استفاده می نمایند هوشیاری خود را نشان می دهند. برند هافمن هم در کنار اهالی هنر هست و تعاملش را بیشتر از پیش ارتقا داده. این یک همدلی و همفکری بین برندها و اهالی هنر است که بتوانند حمایت شان را از یکدیگر اعلام نمایند.

برای انتخاب یک جشنواره یا یک فیلم چه روش ها و نگاه سخت گیرانه ای وجود دارد و به چه نکاتی باید توجه کرد؟

این را می توانید از تیزر شوالیه هافمن و از نوع نگاه ما به بحث هنر فیلم سازی پی ببرید. بسیاری از برندها هستند که به صورت مستقیم حرفشان را در تیزرها و رسانه هایشان میزنند. برخی دیگر هستند که بخاطر عدم توانایی مشاورهایشان نمی توانند برخی کارها را انجام دهند، ولی دیدگاه هافمن نسبت به ساخت تیزر جوری است که حتی تیزر خود را با تلفیق جلوه های هنری و فیلم سازی و صنعت و تجربه اهالی هنر ارائه می نماید. این نوع نگاه را می توان از تیزر شوالیه هافمن کاملا برداشت کرد. حتی در بسیاری از محافل حرف از این بود که این تیزر در ایران ساخته نشده و با الگوبرداری از فیلمی مثل آخرین شوالیه ساخته شده. ولی نگاه هافمن به این موضوع به شکلی بود که فقط پیش فراوری این تیزر 8 ماه به طول انجامید و تمام آن آکسسواری که در آن تیزر وجود داشت منحصر به فرد بود و حس خاصی را به مخاطب القا می کرد. یعنی هافمن بجای اینکه در ابتدای تیزر بگوید من هافمن هستم، بیشتر به سراغ این رفت که حس خاصی را به مخاطب منتقل کند و سپس محصولاتش را معرفی کرد.

اصلا می گردد به حوزه های هنر به عنوان یک صنعت سودآور نگاه کرد؟

معمولا دیدگاه هنرمند به هنر این است که در خود هنر هیچ بیزنسی نیست ولی این دید به نظر بنده یک دید اشتباه و نادرست است. اگر هنرمندان کشورمان بتوانند هنر را با صنعت تلفیق نمایند، یعنی هنر با جوهره صنعت آمیخته گردد (به فرض مثال وقتی به یک کارخانه می روید چیدمان کارخانه جوری است که شما را از لحاظ بصری اذیت می نماید. از طرف دیگری شما وارد فضای کارخانه دیگری می شوید که یک هنرمند فضای چیدمان آن را طراحی نموده و در قسمت اداری آن یک شادابی و نشاط خاصی وجود دارد. این آمیختن هنر با صنعت است.) اگر بتوانیم هنر طراحی، هنر سینما و کل هنر را با صنعت آمیخته کنیم می تواند تا جایی تاثیرگذار باشد که نشان دهد صنعت چه زیبایی ها و ویژگی هایی دارد و این باعث گردد فراوریگران و صنعت گران راغب شوند در حرفه خود باقی بمانند.

به نظر شما چه راهکارهایی برای یاری به حوزه های هنری می توان در نظر گرفت؟ مثلا به وجود آمدن بنیادهایی برای کراد فاندینگ(یعنی جمع سپاری یا جذب سرمایه اولیه به وسیله سپردن به جمع)

به نظرم بله می گردد از این روش استفاده کرد. ما در سراسر ایران یک سری خانه صنعت داریم که نماینده کوچکی از خانه صنعت و معدن در استان ها هستند. خانه های هنر زیادی نیز در شهرهای مختلف داریم. این دو مشترکا می توانند اتاق های فکری را ایجاد نمایند که تعامل بین صنعت و هنر را بیشتر کند. این باعث می گردد جذابیت های خاصی برای صنعت گر در حوزه هنر ایجاد گردد. برای هنرمندها هم هکذا در صنعت.

به نظر شما اهمیت حضور جشنواره های مستقل در جامعه برای چیست؟

آنچه در فکر من تداعی می گردد این است که جشنواره هایی که دولتی و نیمه دولتی برگزار می شوند مثل جشنواره فجر و امثالهم به نحوی به شکل برطرف تکلیف برگزار می شوند یعنی آنها به این شکل نیستند که بگوییم از دل هنر و هنرمند بیرون آمده اند. در واقع می توانیم بگوییم آنها جشنواره های فرمایشی و دستوری هستند. ولی امیدواریم جشنواره هایی که برآمده از دل هنرمندان و مردم هستند مثل جشنواره هنر زنده است هر ساله بتوانند پیشرفت بیشتری داشته باشند.

جشنواره هنر زنده است، به عنوان یک جشنواره کوشش نموده تا تاکید بیشتری روی اهمیت هنر در شرایط سخت داشته باشد، خیلی از شرکت نمایندگان با ما در این مورد صحبت کردند که اتفاقات یک سال اخیر و برخی روینمودها نشان دهنده این بود که اینقدر اهمیت هنر از دید متولیان کم شده است که انگار بود و نبود آن تفاوتی ندارد! در صورتی که هنر در ذات جامعه وجود دارد و مردم حتی اگر ندانند در سخت ترین شرایط به آن پناه می بردند، به نظر شما وجود جشنواره هایی با این رویکرد چقدر اهمیت دارد؟

برند هافمن سالیان سال است که به عنوان یک برند مسئولیت پذیر در جامعه شناخته شده است. از طرفی هنر و هنرمند فارغ از جامعه ای که در آن زندگی می نماید نیست. در شرایط فعلی نامهری هایی در جامعه نسبت به هنرمندان می بینیم. هافمن به عنوان برندی که تا الان مسئولیت پذیرترین برند در صنعت خودش بوده است اقدام به حمایت از این جشنواره نموده و از این حمایتش بسیار راضی است. دوست داریم تنوع این نوع جشنواره ها بیشتر گردد و در شاخه های دیگر هنر موجود در ایران نیز از این جشنواره های معتبر برگزار شوند.

م. خ