مسائل مالی نویسندگان مانع تألیف است، معنای ترجمه این نیست که خودمان را گم کنیم
به گزارش ساری فان، بهرام دبیری نقاش که به تازگی کتاب باید می گفتم از او منتشر شده است در گفت وگو با خبرنگار خبرنگاران ؛ گفت: در کشور ما کتاب خوانی امری نو است. در 60-70 سال گذشته سواد به این شکل نبود کتاب و چاپخانه ها خیلی نبود. در حال حاضر هم اینترنت به صورت سواد موهومی در فضا سرگردان است و هر کسی به عنوان هنر در آن فعالیت می نماید. وقتی صحبت نقد بر مسائل تئوریک است باید از دانشگاه تغذیه گردد و به دانشگاهیان فضا داده گردد. ما نباید دوران درخشانی که در دانشگاه استادانی داشتیم که به برترین شکل هنرهای تجسمی و تئاتر و موسیقی درس می دادند را فراموش کنیم متأسفانه دیگر دانشگاه و کارگاه های ما به شکل قدیم نیست و نتایج آن هم این وضع فرهنگ هنر است.
دبیری به دیگر مسائل تألیف اشاره نمود و گفت: وقتی با بزرگانی چون محمود دولت آبادی صحبت می کردم آن ها هم به این موضوعات اشاره می کردند که وقتی نویسنده سه سال وقت می گذارد کتابی می نویسد بعد از آن آیا ناشری پیدا کند که کتاب را چاپ کند یا خیر؟ در نهایت هم از نظر مالی چیزی دست نویسنده را نمی گیرد. در اروپا ما می بینیم که گابریل گارسیا ماکز کتاب صد سال تنهایی را می نویسد و همین کتاب هم از نظر معروفیت هم مالی زندگی او زیر و رو می گردد. وقتی وضع نویسنده به این شکل فاجعه بار است شرایط تألیف به این شکل کم خواهد شد.
دبیری درباره روی آوردن مؤلفان به ترجمه گفت: نویسنده های بزرگ ما به این فکر نکردند که در غرب چگونه می نویسند. رمز موفقیت آنها باور و فکر خلاق شان بود. نیما به ما آموخت می توان مدرن بود و بی هویت نبود نباید چشممان به غرب باشد درست است باید دانش وارد گردد، باید همه دنیا را دید و شناخت اما هویت را نباید از یاد برد. در همه هنرها این صادق است، مثلا در سینما این اتفاق می گردد سینمایی که برای جایزه فیلم می سازد.
این نقاش پیشکسوت درباره زیاد بودن کتاب های ترجمه هنر گفت: ترجمه اتفاق خوبی است و به شناخت ما از دیگر هنرمندان یاری می نماید. معنای ترجمه این نیست که خودمان را گم کنیم. ترجمه به نگاه ما وسعت می دهد اما در صورتی که از این دنیای که خواندیم و دیدیم بیاموزیم و در بستر همین فرهنگ به کار ببریم، این معجونی است که در آن خلاقیت اتفاق می افتد. در تمام کارهای نویسنده های غربی فرهنگ و تاریخ شرق برایشان خیلی مهم بوده و از این هنر آموخته اند. اینجا یک منبع تاریخی چندهزار ساله است.
بهرام دبیری اضافه کرد: شما چطور می خواهید نقاش و هنرمند و مجسمه ساز و کسانی که دست به تألیف کتاب بزنند از دانشگاه بیرون بیاید وقتی استادی ندارند که این را آموزش دهد یا خود در زمینه کاری نموده باشد، وقتی منبع ندارد، وقتی هزینه سفر ندارد تا از نزدیک هنر دنیای را ببیند و با این جا مقایسه کند و بنویسد. اوضاع مالی و فرهنگی طوری شده است که فرصت تجربه و تماشا را می گیرد و تألیف احتیاج به این تجربه ها دارد. اگر در اشل اجتماعی صحبت می کنیم دانشگاه مهم است. در اشل فردی خلاقیت های خاصی می خواهد که معمولا استثناها هستند و باعث جریان سازی می شوند.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران