درمان آرتروز با راه رفتن
به گزارش ساری فان، رامین کردی آرتروز را همانند چین چروک صورت و موی سفید دانست و اضافه نمود: آرتروز در واقع، پارگی و خوردگی مانند لولایی که کار می نماید، اما ممکن است خورده گردد و زنگ بزند، است. شایع ترین آرتروز، آرتروز زانو است؛ هنگامی که سن بالا می رود آرام آرام، زانو خورده می گردد و ممکن است برای مابقی مفاصل نیز این مشکل ایجاد گردد. مایع مفصلی کم گردد، غضروف ها تحلیل روند و استخوانِ اضافه ایجاد گردد، که به این آرتروز می گویند.
وی با بیان اینکه در سنین بالا آرتروز ایجاد می گردد و طبیعی است، ادامه داد: افراد علامت دار از سنین پایین به طور نمونه از سی سالگی علامت آرتروز دارند، و در سنین 50 سال به بالا بروز آرتروز طبیعی است.
کردی با تاکید بر اینکه عامل ژنتیک گاهی باعث بروز آرتروز می گردد، اضافه نمود: فشار زیاد روی مفاصل نیز منجر به آرتروز می گردد. بعلاوه استفاده کم از مفاصل نیز باعث آرتروز می گردد؛ کم راه رفتن، راه نرفتن یا استفاده بیش از حد و زیاد هر دو باعث آرتروز می شوند. کف پای صاف و پا های کج هم به زانو فشار می آورد و افرادی که دارای کف پای صاف و پا های کج هستند، زودتر به آرتروز مبتلا می شوند.
وی با بیان اینکه غضروف های زانو رگ خونی ندارند، گفت: با فشار راه رفتن، غضروف ها تغذیه می شوند. نیم ساعت راه رفتن در پنج روز هفته یکی از درمان های آرتروز است، و از زمان ابن سینا، این درمان وجود دارد.
این فلوشیپ ورزشی در مورد آرتروز لگن و راه های درمانی آرتروز، اضافه نمود: آرتروز لگن یک مفصل است و مثل زانو در برخی افراد، بعد از مدتی، پارگی و خوردگی ایجاد می گردد. درمان آرتروز، نخست با دارو های ضدالتهاب هستند که ورم کاهش یابد و بعد از آن، ورزش و پیاده روی یکی از درمان ها است که درد، در آن ناحیه را کم می نماید. اگر با این درمان ها آرتروز خوب نشد، سراغ درمان های دیگر مثل کپسول های غضروف ساز یا ماساژ ها می رویم؛ و اگر شدیدتر گردد در بیمارستان، تزریق مایعات داخل مفصل انجام می گردد.
وی با بیان اینکه ورزش های معین برای مفصل بیشترین تأثیر را در طولانی مدت برای فرد دارای آرتروز دارد.
گفت: راه رفتن روی تردمیل یا زمین هیچ فرقی ندارد و خوب است؛ و برای پیشگیری از آرتروز، راه رفتن و ورزش کردن مداوم و معاینه پزشکی یاری کننده است.
منبع: فرارو