ویژگی های توسعه دولت دیجیتال چیست؟
به گزارش ساری فان، به گزارش خبرنگاران به نقل از پژوهشگاه فضای مجازی، دولت دیجیتال به معنای ایجاد تغییرات اساسی در شیوه حاکمیت دولت ها در سراسر دنیا است. دامنه ایجاد این تغییرات بسیار وسیع بوده و شامل تغییر در نحوه معین اهداف قابل اندازه گیری اداری تا بهبود ارائه خدمات عمومی، نحوه تصمیم گیری های مبتنی بر داده تا سیاست گذاری های مبتنی بر شواهد، نحوه پاسخگویی دولت ها تا ایجاد شفافیت و اعتماد بیشتر عمومی است.
از این رو ویژگی هایی همچون زمینه ای (وابسته و مرتبط به شرایطی که تنظیم نماینده یک رویداد، بیانیه یا ایده است)، هماهنگ و شناختی بودن از ویژگی های های اصلی دولت دیجیتال محسوب می شوند.
1- زمینه ای بودن / نقش سیستم دیجیتال در انجام وظایف دولت آینده
از آنجایی که ارائه خدمات عمومی دولت های دیجیتال به طور فزاینده ای مبتنی بر داده ها صورت می گیرد، آنها می توانند درک و آگاهی کاملی از هرگونه تغییرات ایجاد شده در احتیاجها و ترجیحات شهروندان به دست آورند و در نتیجه خدمات را به طور کاملاً فردی و هدفمند ارائه نمایند.
دولت ها درواقع با استفاده از ابزارهای دیجیتالی می توانند یک کانال ارتباطی مستقیمی با هر شهروند ایجاد نمایند و به طور منحصر به فرد احتیاجهای شهروندان را برطرف نموده و برنامه های متناسب با جوامع و مناطق را تهیه و گسترش دهند. بنابراین ارائه خدمات به شهروندان بسته به محدودیت های فردی دائماً تغییر شکل داده و در دسترس قرار می گیرد.
به عنوان مثال ارائه خدمات به یک فردی که شغلش را از دست داده احتیاج به درک عمیق مهارت ها، محدودیت ها، شرایط مالی و شرایط بهداشتی آن شخص دارد تا بتواند پشتیبانی های لازم را از آن فرد به عمل آورد. بنابراین سیستم دیجیتالی می تواند با گذشت زمان به ابزاری کاملاً سازگار و مورداستفاده برای افزایش منابع حمایتی تبدیل شده و همچنین به ارائه خدمات، متناسب با توانایی ها و احتیاجهای افراد بپردازد.
این مسئله می تواند پیامدهای اساسی در نحوه انجام وظایف اصلی دولت ها در آینده داشته باشد. به عنوان مثال اگر بحث مالیات که منبع اصلی درآمد دولت است را در نظر بگیریم، خواهیم دید که در یک مدل دیجیتالی، سیستم های مالیاتی می توانند به طور یکپارچه با هرگونه تغییرات موقعیتی در داده های جمعی نظیر تغییر شغل و درآمد افراد، درست و در زمان واقعی سازگار می شوند. این تنظیمات در زمان واقعی می توانند با استفاده از ابزارهای سیاسی اتوماتیک و انطباقی محاسبه و اجرا شوند.
چنین ابزار دیجیتالی با استفاده از داده های ورودی دائمی، ممکن است بتواند بسته به شرایط مالی یک فرد، خانوار یا نهاد تجاری مالیات را به یارانه یا مالیات منفی تبدیل کند. مثال دیگر می تواند مربوط به دریافت عوارض دولت ها برای تنظیم شرایط ترافیکی شهر باشد. در اینجا نیز یک سیستم دیجیتالی اتوماتیک می تواند میزان این عوارض را بر اساس مسافت طی شده و موقعیت راننده تنظیم نماید.
2- هماهنگ بودن / ارائه خدمات عمومی در یک سیستم یکپارچه دیجیتال
ارائه خدمات زمینه ای بدون باز بودن و قابلیت همکاری داده ها امکان پذیر نیست. درواقع استفاده از برنامه های کاربردی باز به منظور دسترسی به مخازن مختلف داده باعث می گردد درک عمیق و درست تری از زمینه های فردی فراهم گردد. برای روشن تر شدن بهتر این مسئله مثال قبل را در نظر می گیریم. ارائه خدمات زمینه ای دولت دیجیتال به فردی که شغل خود را از دست داده است احتیاج به ادغام داده ها از منابع مختلف دارد. داده هایی نظیر داده های آموزشی از سیستم های دانشگاهی، داده های مهارت از منابع انسانی شرکت، داده های مالی از بانک و کارفرما و سیستم های مالیاتی و داده های بهداشت و سلامت از مراکز ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی.
بنابراین سیستم ها و فرآیندهای یک دولت دیجیتال باید به خوبی با یکدیگر هماهنگی و هم خوانی داشته باشند تا امکان توسعه یک بستر یکپارچه برای ارائه خدمات عمومی فراهم گردد. بستری که تقسیم قابلیت ها را در بخش های مختلف تشویق می نماید و همچنین اجرای برنامه های تکراری و مضاعف را بین ادارات مختلف دولتی به حداقل می رساند. درواقع دولت ها باید استانداردها و ساختارهای مشترکی را در برنامه های مربوط به دیجیتالی سازی خود اتخاذ نمایند. دولت ها باید یک رویکرد هماهنگ داشته باشند که به موجب آن تمام داده های باز استفاده شده در آژانس ها، بین آژانس ها و بخش خصوصی از یک استاندارد خاصی پیروی نمایند.
ارائه خدمات دیجیتالی دولت ها به صورت برون مرزی در آینده ای نزدیک شهرت بسکمک پیدا خواهد نمود. بدین منظور ایجاد هماهنگی و همکاری بین دولت ها و کشورها در این زمینه اهمیت ویژه ای دارد. نمونه هایی از این همکاری را می توان در منطقه آسیا-اقیانوسیه مشاهده کرد. جایی که کشورهایی از جمله استرالیا، نیوزیلند و ژاپن در زمینه ادغام درون منطقه ای زیرساخت فناوری ابر عمومی برای ارائه خدمات دیجیتالی نظیر پرداخت های برون مرزی در حال همکاری با یکدیگر هستند.
نمونه دیگر اتحادیه اروپا است که اقدام به تشکیل یک سیستم جامع دیجیتالی برای ایجاد روابط الکترونیکی جدید و ارائه خدمات در سراسر مرزها به شهروندان خود نموده است. همچنین همکاری ها و ابتکارات بین اروپا و ژاپن در زمینه فناوری 5G موبایل و همکاری بین اروپا و ایالات متحده در خصوص پروژه پل تریلیوم که هدف آن از بین بردن سوابق الکترونیکی سلامت بین اتحادیه اروپا و ایالات متحده با هدف ایجاد یک استاندارد همکاری است، از نمونه های دیگر هستند.
3- شناختی بودن / به کارگیری سیستم های دیجیتالی برای درک شناختی بالاتر جامعه
بسکمک از وظایفی که قبلاً تصور می شد فقط در حوزه هوش انسانی انجام گردد، در عصر دیجیتال به طور فزاینده ای به ماشین های اتوماتیک محول شده است. امروزه علاوه بر افزایش اتوماسیون در انجام کارهای جسمی، پیشرفت های سریعی نیز در زمینه هوش مصنوعی انجام شده است به گونه ای که ماشین آلات حتی قادر به ارزیابی، درک و ارائه واکنش به رفتارهای انسان شده اند.
برای مثال ابر یارانه آی بی ام وستون در حال اجرا آزمایشاتی برای کمک به پزشکان در تصمیم گیری های پیچیده به وسیله برجسته کردن نکات ریز بالینی است که ممکن است توسط خود پزشکان از قلم بیفتد. امروزه دستیارهای مجازی هوشمند بسکمک قادر به ارائه پاسخ های مفید و ضروری به کاربران در خصوص درخواست های جداگانه هستند. از این تحولات می توان برای درک سطح شناختی بالاتر احتیاجهای شهروندان بهره برد.
درواقع دولت ها با به کارگیری سیستم های دیجیتالی که می توانند انجمن ایجاد نمایند، تجربه بیاموزند و نتیجه بگیرند، در حال نزدیک شدن به شرایطی هستند که در آن ماشین های شناختی تصمیمات بهینه می گیرند و به طور اتوماتیک سیاست های مؤثر را معین می نمایند تا از اجرای برنامه های بی فایده جلوگیری به عمل آید. اختصاص بودجه کمسیون اروپا به پروژه شبیه سازی مغز انسان که کوشش می نماید تا سال 2023 از مغز انسان الگوبرداری کند، مثال جذابی در این زمینه است.
تقویت رفاه مشترک در دستور کار دولت دیجیتال
یک زیرساخت دیجیتالی مناسب می تواند عملکرد دولت ها را در مقیاس های مختلف ملی، منطقه ای و محلی بهبود بخشد.
استفاده از داده ها به منظور توسعه دیجیتال امری ضروری خواهد بود. به عنوان مثال، استفاده از شاخص های داده های زمینه ای می تواند به دولت ها امکان درک و اندازه گیری دقیق موضوعات محلی و نگرانی های عمومی را بدهد. علاوه بر این، دولت ها می توانند با استفاده از منابع گسترده و تجزیه و تحلیل داده ها، بازخورد اقدامات مورد احتیاج خود را در خصوص مسائل گوناگون به دست آورند.
به عنوان مثال، رهبران کشور اوگاندا بعد از شناسایی نگرانی های رایج یا موارد فوری، بلافاصله در صورت لزوم با استفاده از داده های جمع آوری شده توسط آی بی ام و یادگیری ماشین اقدامات ضروری را انجام می دهند. در واقع ایجاد یک ابزار تعامل اجتماعی توسط همکاری آی بی ام و یونیسف به جوانان اوگاندا این اجازه را داده تا بتوانند با دولت و رهبران جامعه خود در خصوص مسائل گوناگون زندگی ارتباط برقرار نمایند.
فراگیری داده ها و ارائه راه چاره های مجهز به فناوری می تواند دولت ها را در کوشش برای رسیدن به اهداف توسعه نظیر بهبود شرایط زندگی، ساده سازی ارائه خدمات و برطرف چالش های اصلی از جمله به حداقل رساندن شیوع بیماری و مقابله با تغییرات آب و هوایی کمک رساند.
در حالی که داده ها در شکل گیری چارچوب دولت دیجیتال نقش اساسی دارند اما مشکلاتی را هم برای دولت ها ایجاد نموده اند که عمده ترین آنها غیرقابل اعتماد بودن و ایجاد شکاف دیجیتالی است.
سازمان ملل در گزارشی با عنوان انقلاب داده ها عنوان نموده که بسکمک از کشورها هنوز اطلاعات بسیار ضعیفی دارند و داده ها خیلی دیر به دست آنها می رسد و حتی بسکمک از مسائل هنوز تحت پوشش داده های موجود قرار ندارند. دولت ها باید به منظور غلبه بر این چالش و به دست آوردن درک زمینه ای از موضوعات گوناگون، با اجرای یک رویکرد هماهنگ در بخش های مختلف نظیر جمع آوری منظم و انتشار داده ها، تشویق استفاده از داده های عمومی و باز و همچنین ارائه خدمات با استفاده از API (رابط برنامه نویسی اپلیکیشن)، داده ها را فراگیرتر و ریزتر نمایند.
یک زیرساخت مشترک دیجیتال همچنین می تواند نوآوری منطقه ای و بین منطقه ای را تقویت کند. مزایای یک سیستم دیجیتالی فراتر از کاهش کاغذبازی های غیرضروری، افزایش کارایی ادارات و ارائه خدمات الکترونیکی ایمن و استاندارد است. راه اندازی خدمات دیجیتالی سبب رشد مالی فراگیر می گردد و اکوسیستم های تجاری مشترک را تشویق می نماید.
دیجیتالی سازی دولت ها را ملزم به اتخاذ استانداردهای مشترک، تصویب قوانین حفاظت از حریم خصوصی و اجرای مکانیسم های مؤثر امنیت سایبری می نماید. دولت ها همچنین باید سیاست هایی را با هدف افزایش سودآوری، تقویت مشارکت ها (در سطح جهانی و بین سازمانی در داخل) و سازگاری با هرگونه نوآوری در تکنولوژی به منظور عملکرد بهتر اقتصاد دیجیتال اتخاذ نمایند.
انقلاب دیجیتال مجموعه بی سابقه ای از ابزارها را برای تقویت رشد مالی و بهره وری، فراوری ثروت حتی در شرایط کمبود منابع و بهبود شرایط زندگی برای همه فراهم می نماید. ایجاد جهش های عظیم در بخش های مختلف نظیر مراقبت های بهداشتی، حمل و نقل، انرژی، تأمین امنیت و غیره با مدل ها، داده ها و زیرساخت های دیجیتال امکان پذیر می گردد. اما تنها در صورتی می توان از این مزایا استفاده و در جامعه شکوفایی ایجاد کرد که دولت ها، سیاست ها و نهادهای خود را برای برطرف چالش ها و استفاده از فرصت های به وجود آمده به روزرسانی نمایند.
منبع: خبرگزاری مهر