دبیرکل ناتو: نباید اجازه داد نسل کشی سربرنیتسا تکرار گردد - ساری فان

ینس استولتنبرگ در پیامی توئیتری نوشت: نسل کشی سربرنیتسا در قلب اروپا به وقوع پیوست. 25 سال از آن موقع گذشته است. ما همگی یک مسئولیت داریم: همیشه آن را بخاطر داشته باشیم و هرگز اجازه ندهیم بار دیگر تکرار گردد.

در یازدهم ژوئیه سال 1995 و در اوج جنگ بوسنی، ارتش جمهوری صرب بوسنی به فرماندهی راتکو ملادیچ پس از هفته ها محاصره شهر سربرنیتسا، وارد منطقه امن سازمان ملل متحد شد. این نیروها در برابر چشمان صلح بانان بین المللی- که بیشتر آن ها هلندی بودند- بیش از هشت هزار مرد و پسر نوجوان مسلمان را با اتوبوس از محدوده تحت حفاظت سازمان ملل متحد خارج نموده و در طی 10 روز همگی آنان را در اطراف شهر به قتل رساندند.

سربازان صرب بوسنی بعد از قتل عام، اجساد را در گورهای دسته جمعی در چندین منطقه ریختند و محل ها را با بولدوزر صاف کردند تا رد جنایت را از میان ببرند.

با این حال دانشمندان بین المللی و بوسنیایی در عملیاتی که در ابتدا غیرممکن فرض می شد، استخوان های قربانیان را یافته و توانستند با آزمایش دی ان ای آن ها را با اسامی مفقودان مطابقت دهند.

در این پروژه که زمانی بزرگترین پازل پزشکی قانونی در دنیا خوانده می شد، اجساد بیش از شش هزار نفر شناسایی شد و با مشخصات در قبرستان یادبود پوتوگاری به خاک سپرده شد.

پس از مداخله ناتو و سرانجام جنگ بوسنی با قرارداد صلح دایتون، دیوان بین المللی ویژه رسیدگی به جرایم ارتکابی در یوگسلاوی سابق تشکیل شد و شماری از رهبران صرب از جمله اسلوبودان میلوشویچ، رادوان کاراجیچ و راتکو ملادیچ را به دلیل مشارکت در نسل کشی مسلمانان به حبس ابد محکوم کرد.

دادگاه عالی هلند نیز، با تأیید ماهوی رأی دادگاه بدوی و تجدید نظر، مسئولیت مستقیم این کشور در قبال جان باختن 350 مرد و پسر بوسنیایی در جریان کشتار سربرنیتسا را پذیرفت. با این حال همین مرجع قضائی، این مسئولیت را به 10 درصد کاهش داد. در این حکم آمده است که اگر قربانیان در منطقه تحت حفاظت سازمان ملل می ماندند، تنها 30 درصد شانس زنده ماندن داشتند و تنها 10 درصد مسئولیت خروج قربانیان از منطقه و کشته شدن آن ها به عهده صلح بانان هلندی بوده است.