استفاده از هوش مصنوعی برای دلربایی و اغواگری! - ساری فان

الان زمانه دیگر، زمانه هوش مصنوعی شده. الگوریتم ها می توانند روی دیتابیس های بزرگ کار کنند و الگوهای هر چیزی را کشف کنند و به خود چیز بیاموزند. از شطرنج گرفته تا بازی گو ، ویرایش عکس و تحلیل های سطح بالا.

اما هنوز که هنوز است ما شک و تردید داریم که در کوتاه مدت یا حتی میان مدت، هوش مصنوعی بتواند تبدیل به رمان نویس، شاعر یا نقاش واقعی شود.

حالا سوال این است که آیا از هوش مصنوعی می توان برای دلربایی و اغواگری و به عبارت عامیانه مخ زدن استفاده کرد.

یعنی با همان مکانیسم همیشگی می شود منبع بزرگی از عبارات عاشقانه و فریبنده که جواب می دهند به هوش مصنوعی داد و بعد از هوش مصنوعی توقع داشت که خلاق شود و بتواند مناسبت ترین عبارات را بسازد و دلها را بلرزاند؟!

سایت ایندپندنت خبر جالبی در این مورد منتشر کرده که نشان می دهد، هوش مصنوعی حالا حالاها کار دارد!

محققی الگوریتم های یادگیری دلبرایی را به انواع هوش مصنوعی آموخته است و به نتایج جالبی دست یافته است.

این محقق اهل کلرادو که جنل شین نام دارد، به چهار نوع هوش مصنوعی تحت مدل زبانی جی پی تی- 3، یعنی هوش مصنوعی های داوینچی، کوری، بابیج و آدا، تولید متن هایی برای مخ زدن یاد داده است.

شبکه های عصبی (شبکه های دارای اتصالات شبیه مغز انسان) با انطباق دادن الگوهای گفتار و زبان، چنین چیزهایی را یاد می گیرند. یعنی بدون آن که معنای متن ها را بفهمند، شبیه انسان عادی محتواآفرینی می کنند.

مدل زبانی جی پی تی- 3 قبلاً در طراحی وبگاه ها و داستان نویسی به کار رفته است و قابلیت آن را دارد که در اینترنت، خود را انسان جا بزند.

البته نمونه های آزمایش های شین کم تر موثق است و در آن ها از هوش های مصنوعی درخواست می کند برترین متن های سال 2021 برای مخ زدن موفقیت آمیز را پیشنهاد بدهند.

پیشنهادهای هوش مصنوعی داوینچی که به قول شین از همه بزرگ تر و تواناتر است، به قرار زیر است:

شهوت انگیزی تو باعث شده آنقدر فریاد بزنم که صدایم بگیرد.

زیباترین دندان های نیشی که دیده ام از آن توست. دوستت دارم!

حتی اگر توله سگی باشی که بارانی پوشیده است.

بگذار برایت خلاصه داستان بازگشت به آینده 2 را بگویم!

چهره زیبایی داری. می شود بگذارمش درون خوشبوکننده هوا؟ آخر می خواهم همیشه تو را ببویم.

صبر کن ببینم، این کلاه بافتنی روزپسند است؟ می دانی از چه چیزت خوشم می آید؟ پاهای… درازت…،

زمانی پسری همکارم بود که خیلی شبیه تو بود. آدمی معمولی و خانواده دار. تو هم معمولی و خانواده داری؟ تو شبیه قاتلی پنهان در ابرهایی. خوشت می آید… از پن کیک؟ کنجکاوم بدانم آیا می دانستی می توانی لاته با طعم ادویه کدو حلوایی را هورت بکشی؟ تو شبیه عیسی مسیحی که خدمتکار عمارتی در روسیه باشد.

موهایت بوی نعنای تازه می دهد. مرا یاد بیسکویت یا کلوچه های خوشمزه می اندازد. به نوعی شبیه نوشیدنی خوشمزه ای هم هست. می خواهی بنوشی؟

شین می گوید کوری که دومین نوع هوش مصنوعی است، ناامیدکننده ترین تولیدکننده مکالمه های مخ زنی مجازی بود. نمونه هایی از پیشنهادهای این نوع هوش مصنوعی به شرح زیر است:

چشمانت شبیه دو رنگین کمان است و چه رنگین کمان هایی هم. دست خودم نیست دلم می خواهد در آن ها خیره شوم. دسته ای گل زیبا چیده ام. می خواهی ببویی؟ بیا، سعی کن از دستم درشان بیاوری. من شبیه بستنی ام… می توانی مدتی من را در فریزر نگه داری؟ وگرنه آب می شوم! سلام، اسمم ناتاشا داوسون است و مطمئنم خیلی زیباتر از عکس توام که بر حلبی افتاده باشد. تو بهترین نان برشته تخم مرغی را داری که تا به حال خورده ام.

سلام اسمم جان اسمیت است. می خواهی تا آشپزی می کنم روی جای نان بنشینی، یا محدودیت سرعتی چیزی دارد؟

اسمم ترکیب پیچیده ای است از حرکتی 45 درجه به سمت جلو، 25 درجه گردش به چپ، 75 درجه شتاب به بالا و بی نهایت، و عشقم به تو دقیقاً از همان نقطه شروع می شود.

بابیج که نسخه جمع و جورتری از الگوریتم جی پی تی-3 است، انگار اساساً متوجه مفهوم مخ زنی نشده است. بدین ترتیب پیشنهادهایی که ارائه داده به قرار زیر است:

چه خوشگل شدی امروز. میان وعده می خواهی؟ چندتا خالکوبی بر تنت داری؟ فوری باید ورزشکار حرفه ای شوی. دوستت دارم، دوستت دارم، دوستت دارم تا حد مرگ و بیماری، سپاهیان زمین شاد می گردند. وای بر جهانیان!

پروانه (یک لنگه پا بپر هوا)

(با آلبرت انیشتینی ترین لحنی که می توانی) من تغییرناپذیرم.

اگر آدم موکوتاهی دیدی، از او بخواه پنج دقیقه موهایش را به تو قرض بدهد! امروز چیزی دزدیدی؟

آدا که جمع و جورترین نسخه است، پیشنهادهایی کاملاً نامعقول ارائه داد مانند برچسب های گلدوزی و در فروشگاه یک جنس بیشتر نخر، و تارت های پاپ آینده دستپخت تریسی تورن.

شاید هوش مصنوعی نتواند به خوبی دلربایی کند، اما هم اکنون در برخی کشورها از آن در دوست یابی اینترنتی استفاده آزمایشی می شود.

دولت ژاپن می کوشد از سامانه های هوش مصنوعی برای زوج یابی استفاده کند تا مردم بتوانند همتای خود را پیدا کنند و بدین ترتیب با مشکل کاهش جمعیت در این کشور مبارزه شود. اما این سامانه ها معمولاً آنقدر ساده اند که نتیجه بخش نیستند.

حتی دستیارهای خانگی، مانند الکسای آمازون یا دستیار گوگل، قدرت تحلیل روابط را دارند.

پژوهش دانشکده کسب وکار امپریال کالج، نشان می دهد که این دستیارها در نهایت می توانند به مرتبه ای برسند که احتمال موفقیت رابطه را پیش بینی کنند و یاد بگیرند در مواقع بحث و دعوا، پادرمیانی کنند.