آنچه درباره فیبروم رحمی باید بدانید

به گزارش ساری فان، فیبروم رحمی که نوعی رشد غیرسرطانی سلو ل های رحم است، به طور معمول در سال های باروری ظاهر می گردد. بروز فیبروم رحمی خطر ابتلا به سرطان رحمی را افزایش نمی دهد و تقریبا هیچ وقت هم تبدیل به سرطان نمی گردد.

آنچه درباره فیبروم رحمی باید بدانید

آنچه درباره فیبروم رحمی باید بدانید

فیبروم رحمی که نوعی رشد غیرسرطانی سلو ل های رحم است، به طور معمول در سال های باروری ظاهر می گردد. بروز فیبروم رحمی خطر ابتلا به سرطان رحمی را افزایش نمی دهد و تقریبا هیچ وقت هم تبدیل به سرطان نمی گردد.

از هر چهار زن، سه زن مبتلا به فیبروم رحمی هستند که بیشتر آنها هم از آن بی خبرند چون اغلب علایم خاصی ندارد و ممکن است از سوی پزشک و به طور اتفاقی تشخیص داده گردد.

به طور کلی فیبروم رحمی مشکل خاصی به وجود نمی آورد و در بیشتر موارد احتیاجی هم به درمان ندارد. البته اگر بیمار احساس ناراحتی کند، می توان آن را مورد درمان قرار داد و یا با جراحی کوچک تر کرد یا از بین برد. فقط در برخی موارد نادر است که فیبروم رحمی با درد شدید و ناگهانی همراه است و احتیاج به درمان فوری دارد.

علل و عوامل ایجاد فیبروم

علت قطعی بروز فیبروم رحمی تعیین نیست اما محققان به عوامل زیر برای ایجاد فیبروم رحمی اشاره می نمایند:

دلایل ژنتیک

هورمون: گفته می گردد ترشح هورمون های استروژن و پروژسترون که رحم زن را برای حاملگی آماده می نماید ممکن است موجب رشد فیبروم هم بگردد.

عوامل شیمیایی دیگر: برخی از مواد که به نگهداری بافت های بدن یاری می نمایند، ممکن است سبب رشد فیبروم شوند.

سن باروری

وراثت: اگر مادر یا خواهر فرد به فیبروم رحمی مبتلا باشد، احتمال ابتلای وی هم بیشتر می گردد.

نژاد: تحقیقات نشان داده است که زنان سیاه پوست بیشتر با خطر فیبروم روبرو هستند تا زنان نژادهای دیگر. بعلاوه این دسته از زنان بیشتر در سنین پایین تر دچار فیبروم رحمی می شوند.

رابطه فیبروم با حاملگی

فیبروم رحمی اغلب با حاملگی ارتباطی پیدا نمی نماید اما ممکن است در مواردی با نازایی افراد ارتباط داشته باشد. تحقیقات بعلاوه نشان می دهد که احتمال اینکه زنان مبتلا به فیبروم رحمی زایمان زودرس و مسائلی از این قبیل داشته باشند، بیشتر است.

درمان

داروهایی که برای فیبروم رحمی مورد استفاده قرار می گیرند، در واقع هورمون هایی را که چرخه قاعدگی را تنظیم می نمایند مورد هدف قرار می دهند و علایمی مانند خون ریزی شدید قاعدگی را از بین می برند اما خود فیبروم را از بین نمی برند گرچه ممکن است تا حدی آن را کوچک نمایند. یک دسته از داروهایی که در درمان فیبروم مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از لوپران و سینارل که مقدار استروژن و پروژسترون را کاهش می دهند و در نتیجه مصرف آنها، قاعدگی متوقف می گردد و در نهایت فیبروم هم کوچک می گردد.

دانازول هم نوعی داروی دیگر است که مقدار آندروژن یا همان هورمون موسوم به هورمون مردانه را افزایش می دهد و در نتیجه علایم و عوارض فیبروم تخفیف پیدا می نماید. این دارو ضمن کوچک کردن فیبروم ممکن است در عین حال عوارضی هم مانند اضافه وزن، احساس افسردگی، هیجان و اضطراب، آکنه (کک و مک)، سردرد، رشد موی زاید و کلفت شدن صدا داشته باشد که برخی از خانم ها را از مصرف آن بازمی دارد. قرص های ضدحاملگی یا پروژستین ها هم خون ریزی قاعدگی را مهار می نمایند اما مقدار فیبروم را کوچک تر نمی نمایند. انواع داروهای غیرهورمونی هم هستند که خون ریزی های واژنی غیرمرتبط به فیبروم را مهار می نمایند اما درباره خون ریزی های فیبرومی تاثیری ندارند.

در صورت بروز هر کدام از موارد زیر باید به پزشک مراجعه کرد:

بروز درد طولانی در لگن

قاعدگی های بسیار دردناک

خون ریزی و تماشا لکه در فاصله دو قاعدگی

درد هنگام مقاربت

مشکل در دفع ادرار

درد و خون ریزی شدید و ناگهانی.

علایم فیبروم:

خون ریزی شدید قاعدگی

قاعدگی های طولانی و خون ریزی مابین دو قاعدگی

احساس درد و فشار

نداشتن کنترل روی دفع ادرار و یا تکرر ادرار

یبوست

درد در ناحیه پشت و یا پاها

فیبروم خارج از رحم سبب به وجود آمدن مسائل مربوط به دفع ادرار می گردد. فیبرومی که در پشت رحم به وجود می آید ممکن است یبوست ایجاد کند و فیبروم روی اعصاب ستون فقرات هم موجب درد در ناحیه پشت می گردد.

منبع: http://www.salamat.com

ae

منبع: راسخون
انتشار: 10 مهر 1400 بروزرسانی: 10 مهر 1400 گردآورنده: sari-fun.ir شناسه مطلب: 1222

به "آنچه درباره فیبروم رحمی باید بدانید" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "آنچه درباره فیبروم رحمی باید بدانید"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید